İmleyip dönemeçleri,
ip çektim iç`imden.
her`kesimin durup b`aktığı faili mecbur
vitrin çe`kiminde kayboldum.
Çıkıp 1 kentten
ışıktan geçtim yenisine, geceden
sislerde yağmurlarda s`aklanarak.
3 yol sordum. 4 dolandım. kendimdi faili mahcup,
5 inandım. adım adım yürüdü inadım
döndüm d`erken aşkladığım noktaya
iç çektim ipimden k´ayıp oldum.
Sıra sıralanmış afişlere b´aktım. ki yüzümün unuttuğum
ayn(ıa)sında sırlandım.
kentler yerinde durmuyor hiç
aynı sokağa 2 kez geçilmiyor bunu anladım.
Var kenti terk etmenin kolayı
yüreğin taşıyabilirse meydanlarını
ortasından 2`ye bölen nehrini, kuşlar
kıskanmasa kuşlarını başka şehirlerin
kolayı var.
Kaldıysam, gitmek`liğim hicran burcunda
gittiysem acılarım kanar, kalmışlığıma.
gel de yol ol kendine ey kar`arsızlık!
gelmek sonra! hafif sulu kalp ağrısı ya`ra dönmek.
kaç gitmek kaç dönmeye eşit, kestir`e-bilsem
aşk girecek araya.
K-eski -n 1 kent sıçrar, dilime belleğime
paslanmış da olsa, asla
unutamadığım, 1 yol, umut`tuğum.
yel kovalayan, saatler kent meydanlarında
çarpıyor ins`anın kederine, daaa derine.
dikenli telliyor yolumu etimden! çocukluk nöbetlerim
bu toprak şehrime dahil değilse
alınır diye korkarım, çocukluğumdan sökülmüş kilimler
poş`etimden dökülmüş bilyeler
bi kent ki; yaşamımın geri kalanını isteyen
sıçrar en derinime keskin 1 bıçak.
Vuracak ansızın
kentlerin göğe sivrilen yapıları
sizi bizi her birimizi
hücum edecek der`inimize onmaz bi sancı.
Kayboldum, akşam oldum
aşk adam oldum sızısı toprağına uzayan,
sen uzaklarda kanayan en kırmızı karanfilken.
Başa dön
|
