[Şiir]"Tarifsiz Kederler İçindeyim" | Orhan Erbeyi |
|
1.Denizin aynasına değdi gözlerimsaçlarımı mavi bir ıslaklık öptü sonra bildim İstanbul'dayım şimdi bildim hüzünlü şarkılarım var artık bunu Mardin duymasın 2.Unutmadımuzun ve tozlu bir yolu vardı kirlenmiş hayallerle yolcusuydum bu yolun kuruydu ve acıydı sıcağı yakardı düşlerimi zalimdi düşmanları ve kırılmış kalpleri toplamaktan yorulmuştu ellerim bilirim unutmam Mardin'i Kızma Mardin 3.Her sabah bir martı çığlığıbir avuç deniz kokusu çalarım İstanbul'dan o kadar telaşlı ki bilmez içinde yaşayan hırsızı renk renk şelaleler gibi dökerim üstüne hayallerimi her gece uyanır ağır uykusundan o kadar yaşlı ki görmez içinde koşan yaramaz çocuğu Ağlatır beni hüzünlü akşamları Anladım 4.Işıl ışıl bir uçurtma gibisinışıklı gölgen örter tepesiz ovanı yıkılmayacak bir kale kadar güçlüsün üzerine kurulduğun dağın zirvesinden gururlu rüzgarlar üflersin yakılmış köylerinin ağlayan dumanlarına ama yazık ki yok denizin söndüremedin acıların alevini ve gardiyanı ele gözlü bir hapisane de unuttun beni saklayamadın yarım kalmış rüyalarını ve ince bir yağmurda kaybettin beni vazgeçme benden Mardin ben vazgeçsem de umutlarından Affet Mardin Affet 5.Üflenmiş, serinçocuksu bir heyecan ve ellerimde İstanbul'u dinlediğini anlatan şairin adresiyle Boğaziçi'nde tarifsiz kederler içindeyim bunu Mardin görmesin Sayı: 24, Yayın tarihi: 19/04/2008
| |