| I.
yanılmışım size ancak düşlerimi anlatabilirim; parçacıklarını kırılmış
camların; güneşe sallanmış kılıcın artıklarını…
ordaydım bir zamanlar. her birinin yüreği ayrı fırtına
her biri ayrı korsan gemisi. utkuyu arıyorlardı.
açtılar karşısında engel tanımayan sertliğe
ışıdı saklandığım oda kılıcının ucuyla sonra ısındı;
gördüm saçlarını ufukta gece vakti dağılmış.
hoş bir zamanlama…
yalnız ustaları bilir parmak kullanma sanatının
okşamasını kurumuş bir gülü
derken başladı yağma; eşelediler çatlamış dudaklardaki
külü… ardını arıyorlardı varlık ve zamanın; koştular…
uçurum
echo yansılar, melekler düzeltir yazdıklarını.
falcı zapt edememiştir yıldızları kirli defterinde,
oynaşırlar
kımıldadıkça ay; hâlâ duyulur çığlıkları
II.
suskunluğumuzu birlikte bulduk
sorular vardı şu dağlar derenin yatağı
sessizlik öncesi sonrasında
vahşi hayvanların pençe izleri
akşam mıydı acaba kim söyleye bize
haydi biraz sonra döndüğümüz yollardan
rüzgâr peşimiz sıra saçlarımızda kasırga
apansız duyulan kanat sesleri
anlatılamayacak şeyler var bir ara
yaşam bir anne baba
çok emanet nasıl taşınacak
bilinmez akşama
ah hayır
yıllar boyunca
III.
sessizlik diyordun al işte şey çoğaldı
eşya kırık makara gün boyunca
orlon bir kazak olamayacak kadar kısa
oysa kedi aramızda ve ara sıra sırtı
avuçlarımda
gidip gelmede yıldız
bir dilek tut ya da hatırla kır
artık akrep ile yelkovan
'tahammül' diyorsun öyleyse haykır
barınamaz bir saatin coğrafyasında
* Bu şiir, Eksik Emanet (Karayazı/şiir, Mart 2009) isimli şiir kitabından yazarın izniyle yayımlanmıştır.
~~~
Sayı: 45, Yayın tarihi: 15/03/2010
Başa dön
| 
