| Orada dört kişi var
uzakta
biri benim
biri o
sen yoksun
diğer ikisi önemsiz zaten
durmuşlar
acılarımızı taksim ediyorlar
bir ona
bir buna
bir şuna
iki bana
üç bana
nedense hep bana
bir kadın oturmuş
çocuğunu emziriyor bir gölden
çocuk onun mu
benim mi
yoksa tanrının armağanı bir piç mi
sen gidiyorsun
ellerimde gözlerin
ellerinde yüreğim
gökyüzünün gözleri kapalı
bütün martılar terk etmiş
balıklar cesur
içimin ırmakları kuru
bedenim ıslak
hayata farklı noktalardan bakıyorum
bırakıp gittiğin yerde
ellerimden kan damlıyor
kokun epey uzak
gözlerine bakıyorum
yoklar
acılarımı damıtıyorum
sen çıkıyorsun
çocukluğum çıkıyor sonra
gökyüzünün gözleri kapalı
sen kadınsı hayaller peşindesin
ben çocuk
sessizce çekiliyorum hayallerinin peşinden
bu yüzden
olduğun kadar varım
bu yüzden
yokum
ve bu yüzden
mutlu olamıyorum
kadın çocuğunu emziriyor
gözlerim keder dolu
yüreğim tecritte
kutsal orospu meryem'in
eteğini öpüyorum
dudağımdan kan bulaşıyor
gözlerim dalıp dalıp gidiyor
kıyametimin alametlerine
içimde apansız bir acı
büyüyor
aynı dili mi paylaşmak gerekir
bir parça mutlu olabilmek için
Sayı: 31, Yayın tarihi: 22/10/2008
Başa dön
| 
