| anlaşılıyor,
yazgımız kara
nehirler uzun
kirliler dargın
iyiler suskun…
YAĞMURDAN SAKINIYORUZ,
sesli harfler
ürkütüyor bizi
BİZ BURADAYIZ,
kimse kursağımızda bırakmıyor
BİZ BURADAYIZ
gözlerimizdeki ışık kayboluyor
ta ki korkuyoruz;
masaya su dökülüyor
saçlarımız diyor;
hevesini
ÇIT
diye
kırıyoruz…
ANLIYORUZ,
bunu unutmayacağız belki, BİLİYORUZ,
ölü
DOĞMUŞ
kuşlara
ne derlerdi
artık biliyoruz…
Bizler, vaktinden önce ölüler
günlerce sustuk…
anlaşılıyordu,
yalnızlık içimizde
tutkuları olan bir hayvan gibi
sevişeni yoruyor,
acıtıyordu…
acı çeken ruh için
mekan yoktu,
HER ŞEY
vaktinden önce ölüydü
SADECE tarih…
tarih, celladımız oldu
eğelim artık başımızı
bizler, vaktinden önce ölüler
eğelim artık başımızı
mutlu bir son
hakkımız değildi…
kuytu@mavimelek.com
Sayı: 26, Yayın tarihi: 27/05/2008
Başa dön
|
