Arturo Bandini’ye göre, “Dünya bir hayal gibiydi, şeffaf bir düzlemdi” sadece; içimizde kökleşen sonsuzluktan sakındığımız bir ada… “Hayatta olmaya çok yaklaşıyorduk ama olamıyorduk” bir türlü. Oysa “Bıraksalar ölünceye dek orada yaşayıp adama gömülmek isterdim” diyor Marika da.
Şimdi “Büzülüyorum; içimi bir korku kaplıyor”; “Evdeki” sesler ulaşmıyor bir türlü adanın dışına. Adadan çok uzakta, Troya önlerinde Odysseus. On yılın sonunda Philoktetes’in, ruhu arınmış yalnızlıkla. Oysa “herkesin korktuğu biri” olmaksa yalnızlık, yalnız değilsiniz bu kuyuda. Öteki siz, yukarıdan izlediğini düşündüğünüz, onun düşünde belki de siz yukarıdasınız. Kimin kime ihanet ettiği bilinemez bu yüzden asla. Yalnızlığımız hep iki kişi… “İnsanlardan uzakta, gezginler, hükümlüler,” değersiz konçinalar gibi olmak da var bu hayatta; ya da mavi bir adada büyülü bir söz gibi fısıldanan kulaklara… 39. sayısında MaviMelek, sonsuzlukta bir ada. Düşüyoruz birlikte yine yollara… MaviMelek Edebiyat
~~~
According to Arturo Bandini, "The earth was like a dream, a flat plane" alone; an island we avoid from the eternity that is being rooted inside us... "We were so close to being alive, but we couldn't" somehow. However "if they could leave me alone till I die, I'd like to live in my island and to be buried there," says also Marika.
Now "I'm shrinking, I'm filled with a fear"; in some way the voices "in the house" don't reach outside the island. Far from the island, Oddysseus at the fronts of Troy. In the end of a decade, Philoktetes' soul is purified with solitude.
Yet "if it is to be someone who everyone's afraid of", you aren't alone in this well. The other you, the one you think that watches you up from above, maybe you're above in its dream. For this reason it's never known who betrays who. Our solitude always consists of two people.
"Far from people, from wanderers, from the convicted," there is a possibility in this life of being worthless konchinas* (*A Romaic word that is used for the valueless cards in poker -namely the one from two to six.); or of being whispered to ears on a blue island like a magical word..
In its 39th issue, MaviMelek is an island in eternity. We are alltogether setting off again… MaviMelek Illustrated Literature Magazine
Aykırının
Ayrıntının
Ayrıksının Sesi…
"Diyebiliyorsan de bana, dehşetim, ruhum, / Yakışıksız, garip bir eylemde bulunduk mu? / Sen meleğim! dedikçe korkudan titriyorum, / Yine de dudaklarım gidiyor sana doğru."
"Lanetlenmiş Kadınlar" Charles Baudelaire